پیام به مادران داغدار و مضطرب
آذر ماجدی

مادران!
قلب های شما اکنون آغشته به درد و انباشته از غم و اضطراب است. مادرانی که فرزند دلبند خود را در نبردی نابرابر با این رژیم جنایتکار از دست داده اند اکنون غمی جانکاه بر قلب هایشان سنگینی میکند. برای یک مادر و پدر هیچ دردی با درد از دست دادن فرزند برابری نمیکند. بعنوان یک مادر خود را صمیمانه در درد و غمتان سهیم میدانم و شجاعت و استقامت تان را تحسین میکنم.

مادرانی که از فرزندان خود بیخبرند، مادرانی که هر روز به زندان اوین میروند تا خبری از جگرگوشه گانشان بدست آورند، با اضطرابی کشنده دست و پنجه نرم میکنند. هر روز با امید و انتظار روانه این مسیر شوم میشوند. هر روز با خشم فرو خورده در مقابل این اسارتگاهی که درد و فریاد و مرگ هزاران جوان را در خود محبوس ساخته است، اجتماع میکنند. آنها فقط میخواهند بدانند که بر فرزندانشان چه گذشته است. اما این جلادان با ریشخند درد و رنج این مادران را نظاره میکنند.

فرزندان شما به قهرمان بدل شده اند. فرزندان شما برای آزادی به خیابان ها آمدند. فرزندان شما، این انسان های شریف و آزادیخواه مایه افتخار اند. نداها، سهراب ها، یعقوب ها، اشکان ها و ترانه ها بعنوان جوانان پرشوری که در راه آزادی جان باختند نامشان در تاریخ به ثبت خواهد رسید. یعقوب در لحظات واپسین دست در دست مادرش نهاد و به او گفت که "من برای آزادی می میرم." اگر سهراب، ندا، اشکان و ترانه هم میتوانستند با مادران خود وداع کنند، همین را میگفتند.

مادر سهراب با شجاعت و صلابت ستودنی از سهراب و از تلاش او سخن میگوید و تلاش سهراب را در سال 1388 با تلاش خود در 1357 برای به زیر کشیدن نظام سلطنت مقایسه میکند. او روحیه سازش ناپذیر و رزمنده مادران ایران را نمایندگی میکند. میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در برابر شجاعت، استحکام و صراحت او مبهوت و عاجز میشوند. آنها باران خواسته بودند، سیل دریافت کردند. آنها خوب میدانند که قادر نخواهند بود این شعله های خشم را خاموش کنند. خوب میدانند که توان ساکت کردن این قلب های درد کشیده را ندارند. آگاه اند که مردم به چیزی بجز سرنگونی رژیم اسلامی رضایت نخواهند داد.

میر حسین موسوی خود یکی از مسببین شکنجه و قتل و عام صدها جوان در زندان های جمهوری اسلامی است. موسوی خوب میداند که مادران و پدران بسیاری در کمین او نشسته اند تا بعنوان یکی از مسببین قتل و عام دهه 60 در زندان های رژیم او را به محاکمه بکشانند. بهت و استیصال او در مقابل سخنان مادر سهراب بروزی از هراس درونی او در مقابل عدالت خواهی هزاران مادر و پدر داغدیده است.

مادران!
حاصل سه نسل سرکوب و کشتار، هزاران هزار مادر داغدیده است. این مادران دشمنان سرسخت و آشتی ناپذیر جمهوری اسلامی اند. تمام مادران را به مبارزه مشترک برای آزادی زندانیان سیاسی فرابخوانید. زندان اوین را به محل تجمع هر روزه برای آزادی زندانیان سیاسی بدل کنید. در این مبارزه تنها نیستید. نه تنها تمام مادران داغدار، بلکه مردم را به همراهی در مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی فرابخوانید.

رژیم درگیر آخرین نبرد حیات اش است. باید این رژیم را به زیر کشیم. باید تمام سردمداران آن را برای جنایات شان به محاکمه بکشانیم. محاکمه سران رژیم و مسببین کشتار هزاران هزار انسان بهترین التیام درد جانکاه مادران داغدیده است. باید آرزوی فرزندان دلبندمان را متحقق کنیم. باید نشان دهیم که مبارزه آنها و از خود گذشتگی شان بی حاصل نبوده است. آزادی، برابری و رفاه خواست میلیون ها انسانی است که در کمین این رژیم نشسته اند. رژیم اسلامی را به زیر کشیم. اسارتگاه سیاه و شوم اوین را فتح کنیم. این جلادان را به محاکمه بکشانیم و آزادی، برابری و رفاه را به ارمغان آوریم.

مرگ بر جمهوری اسلامی
24 تیر 1388- 15 ژوئیه 2009